Najsłynniejsze rodzaje herbaty japońskiej

Czy herbata pochodzi z Japonii?

Krzew herbaciany najlepiej czuje się tam, gdzie świeci dużo słońca i pada ciepły deszcz, a więc panuje klimat gorący i wilgotny. Herbata początkowo kojarzona była jedynie z Chinami, które uznaje się za jej kolebkę. Ale to nie jedyne miejsce na świecie, w którym spotkać można ten krzew. Z czasem, głównie pod wpływem rozwoju i wymiany kulturowej, herbata zaczęła pojawiać się również w innych częściach kontynentu. Dziś herbata znana jest na całym świecie, a do jej największych producentów należą już nie tylko Chiny, ale także Kenia, Sri Lanka i Indie. A Japonia? Mimo tego, że klimat tego kraju jest nieco chłodniejszy, herbata japońska uchodzi za jedną z najlepszych na świecie. Dlaczego w Japonii rośnie herbata, jak smakuje japońska herbata i czym różni się japońska herbata od herbaty chińskiej? Sprawdzamy!

Skąd w Japonii wzięła się herbata?

Pojawienie się herbaty w Japonii było jedynie kwestią czasu. Legendy mówią o wysłannikach cesarskich przynoszących herbatę w darze lub też o dwóch buddyjskich mnichach, którzy przywieźli ją z podróży po Chinach. Pewnie nigdy nie dowiemy się kto personalnie ponosi odpowiedzialność za przedstawienie Japończykom herbaty. Jedno jest pewne – zacieśnienie wymiany kulturowej między Japonią i Chinami, jakie miało miejsce w VIII wieku, doprowadziło do wymiany przeróżnych dóbr – w tym także herbaty. I tak to się zaczęło.

Czym charakteryzuje się herbata japońska?

Mimo że zarówno Chiny jak i Japonia to kraje leżące po wschodniej stronie Azji, w linii prostej dzieli je aż 3045 km. Oznacza to, że panuje w nich zupełnie inny klimat, roślinność czy ukształtowanie terenu. I chociaż zarówno w jednym, jak i w drugim kraju uprawia się dokładnie tę samą roślinę, kamelię chińską (Camellia sinensis), smak chińskiej i japońskiej herbaty znacznie się od siebie różni. Plantacje japońskie położone są niżej niż chińskie plantacje herbaty – raczej u podnóży gór niż na ich zboczach. Bardziej wysunięte na północ obszary Japonii oznaczają też chłodniejsze temperatury. Wreszcie – proces obróbki herbaty japońskiej różni się od tego, który stosuje się w Chinach.

Jak smakuje japońska herbata?

Najbardziej popularne rodzaje herbaty japońskiej to: sencha, gyokuro, shincha, bancha, genmaicha, kukicha, hojicha oraz matcha.

• Sencha – łagodna, trawiasta i umamiczna zielona herbata. Ma charakterystyczny, trawiasty posmak i stosunkowo niewielką goryczkę. Sencha jest najczęściej wybieraną herbatą japońską.
• Gyokuro – herbata o słodkim aromacie, a przez mocno wyczuwalne umami niemal słonym smaku. Wyczuwalne są w niej świeże morskie i roślinne akcenty, a w dalszych posmakach słodycz i gładkość. Gyokuro to najbardziej ekskluzywna herbata w Japonii.
• Shincha – delikatna i esencjonalna, słodka i świeża. Długo po odstawieniu filiżanki na języku wyczuwalny jest maślany posmak. Shincha to specjał wśród herbat japońskich. Jej zbiory podyktowane są przez warunki atmosferyczne i ściśle przestrzegane.
• Bancha – herbata z późnego zbioru, z wyraźnie wyczuwalnym morskim posmakiem. Bancha jest delikatną japośnką herbatą, z dużą zawartością żelaza i wapnia oraz małym stężeniem teiny.
• Genmaicha – delikatna, orzechowo-karmelowa. Genmaicha to połączenie herbaty bancha z preparowanym ryżem.
• Kukicha – delikatna i słodkawa, zawiera znikomą ilość teiny. Kukicha to klasyczna zielona japońska herbata, ale też relikt przeszłości. Składa się z szypułek, gałązek i łodyżek pozostałych po produkcji innych herbat, dlatego może uchodzić za „herbatę dla biednych”.
• Hojicha – japońska herbata zielona, którą się praży, a nie parzy. Lekka, karmelowo-orzechowa, z niewielką zawartością teiny.

Matcha – co to za herbata?

Japońska herbata matcha zasługuje na osobną opowieść. Tak jak w większości przypadków dobrych herbat nacisk kładzie się na to, by zachować liście w całości – tak w przypadku herbaty matcha najważniejsze jest zmielenie liści herbaty na drobny proszek. Liście wykorzystywane do produkcji herbaty matcha nazywają się Tencha, czyli poddane jedynie wysuszeniu listki Gyokuro. Mówi się, że matcha to tajemnica japońskiej długowieczności – wszystko dzięki najwyższej w świecie herbat ilości antyoksydantów.

Która herbata japońska jest najlepsza?

Mimo że herbaty japońskie łączy kraj pochodzenia, wszystkie one różnią się od siebie. Każda z nich będzie pasowała do zupełnie innej okazji. Bancha polecana jest dla nowicjuszy, jako herbata najbardziej uniwersalna w odbiorze. Genmaicha świetnie komponuje się z sushi i ostrymi potrawami. Hojiha pasować będzie do dań mięsnych albo jako herbata poobiednia. Sproszkowaną, intensywnie zieloną matchę można wykorzystać na wiele innych kulinarnych sposobów – dodając ją do owsianek, deserów czy wypieków. Próbuj i wybieraj, aż znajdziesz tę jedyną. Pamiętaj też, że wcale nie musisz wybierać – zaopatrz się w kilka rodzajów, tak byś zawsze miał w szafce tę, na którą akurat najdzie Cię ochota. Ważne, żeby Twoja japońska herbata pochodziła ze sprawdzonego źródła i miała najwyższą jakość.